به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی افپک، مهاجرین افغانستانی در ایران با چالش‌های زیادی در زمینه کدهای هویتی مواجه هستند. عدم هماهنگی در سیستم‌های مختلف شناسایی، موجب سردرگمی و مشکلات متعدد در دسترسی به خدمات ضروری مانند آموزش، درمان و بانکی شده است. این کدهای مختلف، زندگی روزمره این افراد را پیچیده کرده و فرآیندهای اداری را دشوار می‌کند.
یکی از مشکلات عمده، عدم هماهنگی دستگاه‌ها در پذیرش کدهای هویتی است که باعث اختلال در انجام امور اجتماعی، مالی و ارتباطی مهاجرین می‌شود. در این گزارش، به بررسی ابعاد این معضل و پیشنهادات برای ایجاد یک سیستم هویتی یکپارچه پرداخته می‌شود.
چالش‌های متعدد کدهای هویتی؛ چرا مهاجرین افغانستانی در ایران گیج هستند؟
مهاجرین افغانستانی در ایران با تعدد کدهای هویتی مختلف مواجه‌اند که هرکدام در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این کدها می‌توان به کد فیدا، کد اختصاصی، کد خانوار و کد ملی اشاره کرد که باعث سردرگمی و اختلال در انجام امور مهاجرین شده است. این کدها برای انجام فعالیت‌های مختلفی چون ثبت‌نام در مدارس، دریافت خدمات درمانی و حتی اجاره مسکن ضروری است، اما عدم هماهنگی میان نهادها در پذیرش این کدها، مهاجرین را در موقعیت سختی قرار داده است. به عنوان نمونه، برخی نهادها از کد فیدا استفاده می‌کنند، اما برخی دیگر تنها کد اختصاصی را می‌پذیرند.
در بسیاری از موارد، مهاجرین مجبورند از چندین کد مختلف برای انجام یک کار استفاده کنند. این وضعیت باعث ایجاد مشکلاتی در فرآیندهای اداری می‌شود و مهاجرین را با چالش‌های متعدد روبرو می‌کند. عدم وجود یک سیستم جامع و یکپارچه برای این کدها، وضعیت را پیچیده‌تر کرده است. مهاجرین با این مشکلات روبرو هستند که باید از کدهای مختلف برای انجام امور روزمره خود استفاده کنند و در بسیاری از موارد، این کدها با یکدیگر همخوانی ندارند.
این سردرگمی به هیچ وجه محدود به مسائل اداری و مالی نمی‌شود. در حقیقت، عدم هماهنگی و تعدد کدهای هویتی بر زندگی روزمره مهاجرین اثرگذار است. برای مثال، در زمینه‌های آموزشی و درمانی نیز مهاجرین با مشکلاتی روبرو می‌شوند. عدم تطابق کدها با معیارهای مختلف دستگاه‌های اجرایی، باعث تأخیر در دریافت خدمات و مشکلات اضافی می‌شود که مهاجرین به دلیل وضعیت خاص خود با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
عدم هماهنگی دستگاه‌ها در پذیرش کدهای هویتی؛ نتیجه‌ای جز سردرگمی
یکی از دلایل اصلی سردرگمی مهاجرین افغانستانی در ایران، عدم هماهنگی میان دستگاه‌های مختلف در پذیرش کدهای هویتی است. هر دستگاه یا نهاد دولتی یا خصوصی، از کد خاصی برای شناسایی و احراز هویت استفاده می‌کند. در برخی از مواقع، این نهادها تنها یک کد خاص را معتبر می‌دانند و در دیگر مواقع، از کدهای متفاوت استفاده می‌کنند. این عدم هم‌راستایی و هماهنگی باعث می‌شود که مهاجرین نتوانند به راحتی از خدمات مختلف بهره‌مند شوند و همیشه با مشکلاتی در دریافت خدمات ضروری روبرو هستند.
یک نمونه مشخص از این مشکلات، عدم تطابق کدهای هویتی برای دریافت خدمات بانکی است. بسیاری از بانک‌ها تنها یک نوع کد را برای افتتاح حساب و انجام سایر امور بانکی قبول می‌کنند، در حالی که مهاجرین ممکن است کدهای دیگری در دست داشته باشند که با کدهای مورد تایید بانک‌ها تطابق ندارد. این مشکل باعث شده است که بسیاری از مهاجرین نتوانند به راحتی حساب‌های بانکی باز کنند یا از خدمات مالی بهره‌مند شوند.
علاوه بر مسائل بانکی، این عدم هماهنگی در پذیرش کدهای هویتی به سایر خدمات نیز گسترش یافته است. در مواردی، مهاجرین در دریافت خدمات درمانی، ثبت‌نام در مدارس و حتی دریافت خدمات دولتی دچار مشکلات جدی شده‌اند. به طور کلی، نیاز به یک سیستم یکپارچه و هماهنگ برای شناسایی هویت مهاجرین و هم‌راستا کردن آن با نیازهای روزمره‌شان در کشور احساس می‌شود.
مشکلات حاد مسدود شدن سیم‌کارت‌ها برای مهاجرین افغانستانی
یکی از مشکلات جدی و فوری که مهاجرین افغانستانی در ایران با آن مواجه شده‌اند، مسدود شدن ناگهانی سیم‌کارت‌هایشان است. در ماه‌های اخیر، بسیاری از مهاجرین افغانستانی که مدارک اقامتی معتبر دارند، بدون هیچ هشدار قبلی با مسدود شدن سیم‌کارت‌های خود مواجه شده‌اند. این مسئله، مشکلات زیادی برای آنها به وجود آورده است و آنها را از برقراری ارتباط با خانواده و دوستان خود محروم کرده است.
به رغم تلاش‌های صورت گرفته برای حل این مشکل، مهاجرین همچنان با مشکلاتی در ارتباط با اپراتورهای تلفن همراه روبرو هستند. در بسیاری از موارد، پس از مراجعه به نمایندگی‌های اپراتورها برای رفع انسداد سیم‌کارت‌ها، مهاجرین با پاسخ‌های مبهم و بی‌اطلاعی از سوی مسئولین مواجه شده‌اند. علاوه بر این، سامانه فیدا که به عنوان راه‌حل این مشکل معرفی شده بود، خود با اختلالات و مشکلات فنی روبرو بوده و نتوانسته است به درستی عمل کند.
در نتیجه، این مسائل نه تنها زندگی روزمره مهاجرین افغانستانی را مختل کرده، بلکه بر روابط اجتماعی آنها نیز تاثیر منفی گذاشته است. مهاجرین به دلیل مشکلات فنی و مشکلات مرتبط با کدهای هویتی، نتواسته‌اند به راحتی از خدمات ارتباطی بهره‌مند شوند و این امر منجر به افزایش نارضایتی در میان این قشر آسیب‌پذیر شده است.
تأثیر کدهای هویتی متفاوت بر خدمات بانکی مهاجرین
سیستم‌های بانکی ایران یکی از اصلی‌ترین بخش‌هایی است که تحت تأثیر کدهای هویتی مختلف مهاجرین قرار دارد. بانک‌ها برای انجام امور مالی مهاجرین، نیاز به یک سیستم هویتی مشخص و معتبر دارند. اما تعدد کدهای هویتی و عدم همخوانی آنها با کدهایی که بانک‌ها پذیرش می‌کنند، باعث مشکلات متعددی برای مهاجرین شده است. بسیاری از مهاجرین برای افتتاح حساب بانکی یا دریافت تسهیلات مالی با مشکلات جدی مواجه می‌شوند.
یک نمونه از این مشکلات، تفاوت در کدهای شناسایی است که برای انجام تراکنش‌های بانکی از مهاجرین درخواست می‌شود. برخی بانک‌ها تنها از کدهای ملی و کد فیدا برای انجام این امور استفاده می‌کنند، در حالی که مهاجرین ممکن است کد اختصاصی یا کد خانوار داشته باشند که به دلیل عدم هماهنگی، از سوی بانک‌ها پذیرفته نمی‌شود. این ناهماهنگی در سیستم‌های بانک‌ها، باعث ایجاد مشکلات بسیاری در انجام امور مالی برای مهاجرین می‌شود.
این مشکلات باعث شده که مهاجرین در شرایطی بسیار دشوار قرار گیرند و قادر به دسترسی به خدمات مالی و بانکی که برای زندگی روزمره‌شان ضروری است، نباشند. نیاز به یک سیستم بانکی یکپارچه و هماهنگ که بتواند کدهای مختلف را با یکدیگر تطبیق دهد، به شدت احساس می‌شود.
نیاز فوری به یک سیستم هویتی واحد و یکپارچه برای مهاجرین افغانستانی در ایران
یکی از مهم‌ترین راهکارهایی که برای حل مشکلات موجود پیشنهاد می‌شود، ایجاد یک سیستم هویتی واحد و یکپارچه برای مهاجرین افغانستانی است. با یک سیستم واحد، کدهای هویتی مختلف به یک کد واحد تبدیل خواهند شد که قابل قبول در تمام نهادها و ادارات است. این کار باعث می‌شود که مهاجرین بتوانند به راحتی از خدمات مختلفی که به آنها تعلق دارد، استفاده کنند و از سردرگمی ناشی از تفاوت در کدها رهایی یابند.
یک سیستم یکپارچه، همچنین می‌تواند مشکلات موجود در زمینه‌های مختلف مانند ثبت‌نام در مدارس، خدمات درمانی و امور بانکی را حل کند. با استفاده از این سیستم، مهاجرین می‌توانند به سادگی و بدون هیچ‌گونه موانعی از خدمات مختلف بهره‌مند شوند و از مشکلات موجود رهایی یابند. این سیستم می‌تواند باعث بهبود شرایط زندگی مهاجرین و افزایش رضایت آنها از وضعیت کنونی شود.
بنابراین برای ایجاد این سیستم، نیاز به همکاری میان نهادهای مختلف است تا یک راهکار جامع و کاربردی برای حل مشکلات هویتی مهاجرین افغانستانی در ایران ارائه شود. تنها با ایجاد هماهنگی میان دستگاه‌ها و نهادهای مختلف می‌توان شرایط زندگی مهاجرین را بهبود بخشید و از سردرگمی‌های موجود کاست.
در نهایت، برای حل مشکلات ناشی از کدهای هویتی متعدد، ایجاد یک سیستم هویتی واحد و یکپارچه برای مهاجرین افغانستانی در ایران ضروری به نظر می‌رسد. این سیستم می‌تواند مانع از سردرگمی و مشکلاتی چون مسدود شدن سیم‌کارت‌ها، مشکلات بانکی و دسترسی محدود به خدمات مختلف شود. هماهنگی میان دستگاه‌ها و کاهش سلیقه‌گرایی در پذیرش کدهای هویتی، زمینه را برای بهبود وضعیت زندگی مهاجرین فراهم می‌کند.
امید است با راه‌اندازی سازمان ملی مهاجرت و نظارت دقیق‌تر بر فرآیندهای شناسایی و احراز هویت، مشکلات مهاجرین افغانستانی به حداقل برسد و آنان بتوانند از حقوق و خدمات اجتماعی و اقتصادی به صورت منسجم و بدون مانع بهره‌مند شوند.
انتهای پیام
