به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی افپک، سازمان داکتران بدون مرز (MSF) در گزارشی از افزایش نگران‌کننده موارد سرخکان در افغانستان خبر داده است. این سازمان اعلام کرده که در هشت هفته نخست سال ۲۰۲۵، حدود ۴,۷۹۹ کودک مشکوک به سرخکان در سه شفاخانه تحت حمایت این سازمان در ولایت‌های بلخ، هرات و هلمند مشاهده شده‌اند. این آمار نشان‌دهنده افزایش چشمگیر موارد ابتلا به سرخکان در این مناطق است.
بر اساس این گزارش، روزانه حداقل یک کودک در افغانستان بر اثر سرخکان جان خود را از دست می‌دهد. این میزان مرگ‌ومیر تقریباً سه برابر تعداد فوتی‌های ثبت‌شده در همین دوره در سال گذشته است. این افزایش نگران‌کننده، توجه جدی مقامات بهداشتی و سازمان‌های بین‌المللی را می‌طلبد.
میکائیل لو پاه، نماینده داکتران بدون مرز در افغانستان، اظهار داشت: «سرخکان می‌تواند بیماری کشنده‌ای باشد، به‌ویژه برای کودکانی که از سوءتغذیه یا بیماری‌های مادرزادی قلبی رنج می‌برند. این بیماری با واکسیناسیون قابل پیشگیری است، اما پوشش واکسیناسیون در افغانستان بسیار پایین است.»
در سال ۲۰۲۴، سازمان جهانی صحت نزدیک به ۵۶,۰۰۰ مورد مشکوک به سرخکان را در افغانستان ثبت کرد. این آمار نشان‌دهنده افزایش قابل توجهی در مقایسه با سال‌های گذشته است و نیاز به اقدامات فوری برای کنترل شیوع این بیماری را برجسته می‌کند.
سازمان داکتران بدون مرز تأکید کرده است که تطبیق واکسیناسیون سریع و هدفمند در مناطقی که بیشترین شیوع سرخکان را دارند، می‌تواند شمار موارد ابتلا را کاهش دهد. این اقدام می‌تواند از مرگ‌ومیر ناشی از این بیماری جلوگیری کند و سلامت کودکان را تضمین نماید.
پوشش ناکافی واکسیناسیون در افغانستان یکی از عوامل اصلی افزایش شیوع سرخکان محسوب می‌شود. عوامل متعددی مانند دسترسی محدود به خدمات بهداشتی، ناامنی و کمبود آگاهی عمومی در این زمینه نقش دارند. این مسائل باید به‌صورت جامع مورد بررسی و حل‌وفصل قرار گیرند.
سازمان داکتران بدون مرز با همکاری مقامات بهداشتی محلی، در تلاش است تا برنامه‌های واکسیناسیون را در مناطق آسیب‌پذیر تقویت کند. این سازمان همچنین به ارائه خدمات درمانی به کودکان مبتلا به سرخکان ادامه می‌دهد تا از گسترش بیشتر بیماری جلوگیری شود.
افزایش موارد سرخکان در افغانستان می‌تواند به سیستم بهداشتی کشور فشار بیشتری وارد کند. با توجه به منابع محدود و چالش‌های موجود، همکاری بین‌المللی و حمایت سازمان‌های جهانی برای مقابله با این بحران ضروری است.
آگاهی‌بخشی به جامعه در مورد اهمیت واکسیناسیون و علائم سرخکان می‌تواند به شناسایی زودهنگام موارد و جلوگیری از شیوع بیشتر کمک کند. برگزاری کمپین‌های اطلاع‌رسانی و آموزشی در این زمینه می‌تواند مؤثر باشد.
سوءتغذیه یکی از عواملی است که خطر مرگ‌ومیر ناشی از سرخکان را افزایش می‌دهد. بهبود وضعیت تغذیه کودکان و ارائه مکمل‌های غذایی می‌تواند به کاهش عوارض بیماری کمک کند. این موضوع نیازمند توجه ویژه مقامات بهداشتی و سازمان‌های حمایتی است.
با توجه به افزایش شیوع سرخکان، تقویت نظام‌های نظارتی و گزارش‌دهی بیماری‌ها در افغانستان ضروری است. این اقدام می‌تواند به شناسایی سریع‌تر شیوع‌ها و واکنش مؤثرتر در برابر آن‌ها منجر شود.
همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در مبارزه با سرخکان می‌تواند به تبادل تجربیات و منابع منجر شود. کشورهای همسایه و سازمان‌های بین‌المللی می‌توانند در ارائه واکسن، تجهیزات پزشکی و آموزش کادر بهداشتی به افغانستان کمک کنند.
با توجه به شرایط کنونی، تقویت زیرساخت‌های بهداشتی در افغانستان اهمیت ویژه‌ای دارد. سرمایه‌گذاری در ساخت و تجهیز مراکز بهداشتی، آموزش کادر درمانی و بهبود دسترسی به خدمات بهداشتی می‌تواند به مقابله مؤثرتر با بیماری‌هایی مانند سرخکان کمک کند.
در نهایت، برای مقابله با شیوع سرخکان در افغانستان، یک رویکرد جامع و هماهنگ لازم است. این رویکرد باید شامل تقویت واکسیناسیون، بهبود تغذیه کودکان، آگاهی‌بخشی عمومی و تقویت نظام‌های بهداشتی باشد تا سلامت و رفاه کودکان افغان تضمین شود.
انتهای پیام
