به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی افپک، با آغاز ماه رمضان در افغانستان، گزارش‌ها حاکی از آن است که میلیون‌ها نفر با بحران شدید غذایی روبه‌رو هستند. اداره هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) اعلام کرده که نزدیک به ۱۵ میلیون نفر در افغانستان نمی‌دانند وعده غذایی بعدی‌شان را از کجا تأمین کنند.
اوچا همچنین اشاره کرده که از میان این جمعیت، ۳.۱ میلیون نفر در «مرحله چهارم» طبقه‌بندی امنیت غذایی قرار دارند که نشان‌دهنده وضعیت اضطراری است. این وضعیت بحرانی نیازمند توجه و همکاری فوری نهادهای بین‌المللی و دولتی است.
در همین راستا، صندوق پشتیبانی از کودکان ملل متحد (یونیسف) گزارش داده است که سوءتغذیه حاد در میان کودکان و زنان باردار افزایش یافته است. شمار ولسوالی‌های با وضعیت سوءتغذیه حاد نسبت به سال گذشته سه برابر شده و به ۵۶ ولسوالی رسیده است.
یونیسف پیش‌بینی کرده است که در سال ۲۰۲۵، نزدیک به هشت میلیون زن و کودک زیر پنج سال به کمک‌های تغذیه‌ای نیاز خواهند داشت. از این تعداد، سه و نیم میلیون کودک زیر پنج سال و ۱.۱ میلیون زن با سوءتغذیه حاد مواجه هستند.
عوامل متعددی مانند درگیری‌های طولانی، اقتصاد شکننده، بازگشت مهاجران از پاکستان و تغییرات اقلیمی به تشدید ناامنی غذایی در افغانستان دامن زده‌اند. پیش‌بینی می‌شود تا مارس ۲۰۲۵، ۱۴.۸ میلیون نفر در این کشور با ناامنی شدید غذایی روبه‌رو شوند.
شهروندان افغان، به‌ویژه زنان، از کمبود غذای کافی، آب بهداشتی و خدمات درمانی رنج می‌برند. این کمبودها منجر به افزایش بیماری‌های سوءتغذیه در میان آنان و فرزندانشان شده است. بسیاری از کودکان با شکم گرسنه به خواب می‌روند و دسترسی به خدمات بهداشتی محدود است.
برنامه جهانی غذا نیز هشدار داده است که چهار میلیون مادر و کودک در افغانستان با سوءتغذیه شدید مواجه هستند. این نهاد بین‌المللی تأکید کرده که کاهش کمک‌ها وضعیت را وخیم‌تر کرده و نیازمند توجه فوری است.
با توجه به کمبود منابع مالی برای کمک‌رسانی، تنها ۰.۹ درصد از ۱.۰۹ میلیارد دلار موردنیاز تأمین شده است. این کمبود بودجه، عملیات بشردوستانه را تحت تأثیر قرار داده و میلیون‌ها نفر را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
نهادهای بین‌المللی و دولتی باید با همکاری نزدیک، راهکارهای فوری و مؤثر برای تأمین نیازهای غذایی و بهداشتی مردم افغانستان ارائه دهند. تأمین منابع مالی، توزیع عادلانه کمک‌ها و تقویت زیرساخت‌های بهداشتی از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند به بهبود وضعیت کمک کنند.
در نهایت، جامعه بین‌المللی باید با همبستگی و اقدام فوری، به بحران انسانی در افغانستان پاسخ دهد تا از تشدید رنج و مشکلات مردم جلوگیری شود. حمایت‌های بشردوستانه و توسعه‌ای می‌تواند نقشی حیاتی در بهبود شرایط ایفا کند.
انتهای پیام
