به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی افپک، الکس اسمیت، تک‌تیرانداز سابق ارتش بریتانیا که در افغانستان خدمت کرده است، در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها اظهار داشت که تعداد هم‌رزمانش که پس از بازگشت از افغانستان خودکشی کردند، بیش از کسانی است که در جبهه جنگ کشته شدند. وی افزود که پس از بازگشت از افغانستان با مشکلات روانی جدی مواجه شده و زندگی شخصی‌اش نیز تحت تأثیر قرار گرفته است.
اسمیت در این مصاحبه بیان کرد که پس از بازگشت از افغانستان دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شده و این مسئله به فروپاشی زندگی شخصی‌اش انجامیده است. وی همچنین اظهار داشت که دو بار اقدام به خودکشی کرده است و این مشکلی است که به گفته وی میان کهنه‌سربازان بسیار رایج است.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، در سال ۲۰۱۲ تعداد سربازان و کهنه‌سربازان بریتانیایی که خودکشی کردند، بیش از تعداد کشته‌شدگان در جنگ افغانستان بوده است. برنامه پانورامای بی‌بی‌سی گزارش داد که در آن سال، ۲۱ سرباز در حال خدمت و ۲۹ کهنه‌سرباز خودکشی کردند، در حالی که تعداد کشته‌شدگان در افغانستان ۴۴ نفر بود.
تحقیقات نشان می‌دهد که از سال ۱۹۸۴ تاکنون، ۹۰۵ نفر از اعضای در حال خدمت نیروهای مسلح بریتانیا خودکشی کرده‌اند، در حالی که تعداد کشته‌شدگان در عملیات‌های جنگی ۸۰۲ نفر بوده است.
بر اساس داده‌های منتشر شده توسط دفتر آمار ملی بریتانیا، در سال ۲۰۲۱، ۲۵۳ کهنه‌سرباز نیروهای مسلح بریتانیا در انگلستان و ولز خودکشی کردند که ۹۳.۷٪ از آن‌ها مرد بودند. این آمار نشان می‌دهد که نرخ خودکشی در میان کهنه‌سربازان مرد ۱۶ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر بوده است.
سازمان خیریه Combat Stress، که از سال ۱۹۱۹ به ارائه خدمات بهداشت روانی به کهنه‌سربازان بریتانیایی می‌پردازد، گزارش داده است که به طور متوسط، کهنه‌سربازان ۱۳ سال پس از ترک خدمت برای دریافت کمک به این سازمان مراجعه می‌کنند. با این حال، برای کسانی که در عراق و افغانستان خدمت کرده‌اند، این مدت زمان کمتر است.
اسمیت تأکید کرد که پس از بازگشت از افغانستان، احساس انزوا و عدم درک از سوی جامعه را تجربه کرده است. وی افزود که برنامه‌های حمایتی برای کهنه‌سربازان باید بهبود یابد تا از مشکلات روانی و خودکشی جلوگیری شود.
دولت بریتانیا اعلام کرده است که به مسائل بهداشت روانی کهنه‌سربازان توجه دارد و برنامه‌هایی برای حمایت از آن‌ها اجرا می‌کند. با این حال، برخی از خانواده‌های سربازان معتقدند که حمایت‌های ارائه شده کافی نیست و نیاز به اقدامات بیشتری وجود دارد.
تحقیقات نشان می‌دهد که عوامل متعددی از جمله افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه، سوءمصرف الکل و تجربه‌های جنگی می‌توانند به افزایش خطر خودکشی در میان کهنه‌سربازان منجر شوند.
سازمان‌های خیریه و گروه‌های حمایتی خواستار افزایش آگاهی عمومی درباره مشکلات روانی کهنه‌سربازان و ارائه خدمات بهداشتی و روانی مناسب به آن‌ها هستند. آن‌ها تأکید می‌کنند که باید تابوهای مرتبط با بهداشت روانی شکسته شود تا کهنه‌سربازان بتوانند بدون ترس از قضاوت، به دنبال کمک باشند.
در نهایت، داستان الکس اسمیت و دیگر کهنه‌سربازان نشان‌دهنده نیاز فوری به توجه بیشتر به مسائل بهداشت روانی در میان نیروهای مسلح و کهنه‌سربازان است. با ارائه حمایت‌های مناسب، می‌توان از بروز تراژدی‌های بیشتر جلوگیری کرد و به کهنه‌سربازان کمک کرد تا زندگی سالم‌تری داشته باشند.
انتهای پیام
