به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی افپک، مرکز خبرنگاران افغانستان در گزارش سالانه خود اعلام کرد که طالبان در سال ۱۴۰۳ با اقدامات محدودکننده، فعالیت ۲۲ رسانه را متوقف کرده و ۵۰ خبرنگار را بازداشت کرده است. این آمار نشان‌دهنده تشدید سرکوب رسانه‌ها و آزادی بیان در افغانستان پس از تصرف قدرت توسط طالبان است.
طبق این گزارش، سرکوب رسانه‌ها و خبرنگاران نسبت به سال گذشته ۲۴ درصد افزایش یافته است. این وضعیت نگرانی‌های گسترده‌ای در میان فعالان حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی ایجاد کرده است که حقوق رسانه‌ها و آزادی بیان در افغانستان را نقض می‌کنند.
در سال ۱۴۰۳، طالبان با اجرای قوانین جدید همچون “امر به معروف و نهی از منکر” به محدودسازی بیشتر فعالیت رسانه‌ها و خبرنگاران پرداخته‌اند. این قوانین به ویژه در زمینه پوشش اخبار و گزارش‌ها، کنترل شدیدی بر روی محتوای رسانه‌ها اعمال کرده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که طالبان تلاش دارند تا هرگونه محتوای مخالف ایدئولوژی خود را سرکوب کنند.
گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان نشان می‌دهد که دست‌کم پنج دستورالعمل محدودکننده برای رسانه‌ها در این مدت صادر شده است. این دستورالعمل‌ها شامل محدودیت‌هایی در پوشش اخبار مربوط به حقوق زنان، بحران‌های انسانی و اعتراضات مردمی بوده است. رسانه‌ها مجبور به پیروی از این دستورالعمل‌ها شده‌اند یا با تهدیدات مختلف مواجه شده‌اند.
در این سال، بسیاری از رسانه‌ها و خبرنگاران به دلیل ترس از دستگیری و سرکوب، فعالیت‌های خود را متوقف کرده یا به مناطق امن‌تر مهاجرت کرده‌اند. به عنوان مثال، تعدادی از خبرنگاران از کابل به کشورهای همسایه مهاجرت کرده و فعالیت‌های خبری خود را در خارج از افغانستان ادامه داده‌اند.
با این حال، برخی رسانه‌ها که همچنان در افغانستان فعال هستند، مجبور به خودسانسوری شده‌اند. آن‌ها به دلیل تهدیدات و فشارهای سیاسی، گزارش‌های خود را محدود کرده و از انتشار اخبار حساس خودداری کرده‌اند.
یکی از مهم‌ترین تحولات در سال ۱۴۰۳، بازداشت‌های گسترده خبرنگاران بوده است. طالبان در این مدت ۵۰ خبرنگار را بازداشت کرده‌اند که بسیاری از آن‌ها به مدت طولانی در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های طالبان باقی مانده‌اند. این خبرنگاران به دلیل پوشش اخبار سیاسی و اجتماعی و گزارش‌گیری از مناطق تحت کنترل طالبان بازداشت شده‌اند.
در این گزارش همچنین به شرایط دشوار خبرنگاران زن اشاره شده است. طالبان به شدت با خبرنگاران زن مخالف هستند و بسیاری از آن‌ها را از فعالیت‌های خبری منع کرده‌اند. این اقدام موجب کاهش قابل توجه حضور زنان در رسانه‌ها و در نتیجه محدودیت دسترسی به اخبار و اطلاعات برای مردم افغانستان شده است.
در پی این اقدامات، بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله کمیته حفاظت از خبرنگاران (CPJ) و گزارشگران بدون مرز (RSF) به شدت از نقض حقوق خبرنگاران در افغانستان انتقاد کرده‌اند. این سازمان‌ها از جامعه جهانی خواسته‌اند که فشار بیشتری بر طالبان وارد کنند تا آزادی رسانه‌ها و خبرنگاران در این کشور را تضمین کنند.
آمارهای مرکز خبرنگاران افغانستان نشان می‌دهد که افغانستان یکی از کشورهای خطرناک برای خبرنگاران است. در سال ۱۴۰۳، طالبان نه تنها فعالیت‌های رسانه‌ای را محدود کرده بلکه تهدیدات و فشارهای روانی و جسمی بر خبرنگاران افزایش یافته است. این وضعیت بر آزادی بیان و دموکراسی در افغانستان تأثیرات منفی داشته است.
به طور کلی، وضعیت آزادی رسانه‌ها و خبرنگاران در افغانستان در سال ۱۴۰۳ به شدت بدتر شده است. طالبان با استفاده از ابزارهای قانونی و سرکوبگری، تمام تلاش خود را برای کنترل اطلاعات و نظارت بر اخبار انجام داده‌اند. این روند نگرانی‌های جدی درباره آینده آزادی‌های مدنی در افغانستان ایجاد کرده است.
در نهایت، گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان این هشدار را می‌دهد که ادامه این روند می‌تواند به نابودی کامل رسانه‌های مستقل و آزادی بیان در افغانستان منجر شود. رسانه‌ها و خبرنگاران افغان نیاز به حمایت‌های بین‌المللی دارند تا بتوانند در محیطی امن به کار خود ادامه دهند.
انتهای پیام
