به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی افپک، رجب غلامی، رزمنده مهاجر افغانستانی، در دوران دفاع مقدس با فداکاریهای بینظیر خود در کنار رزمندگان ایرانی جنگید. یکی از برجستهترین اقدامات وی، گشودن معبری بر روی سیمخاردارها بود تا ۳۰۰ همرزم ایرانیاش بتوانند به نبرد با دشمن بعثی ادامه دهند. وی با ایثار جان خود، به شهیدی مستجاب الدعوه تبدیل شد که مردم بر سر مزارش در بجستان حاضر شده و حاجت خود را از او میگیرند.
رجب غلامی در سال ۱۳۴۳ در کابل افغانستان متولد شد. در سال ۱۳۵۹، به دلیل حمله نیروهای نظامی شوروی و بمباران وطن مادریاش، برای فرار از خدمت به حکومت کمونیستی، به ایران مهاجرت کرد. وی پس از مهاجرت، در بجستان ساکن شد و به عنوان بسیجی به جبهههای نبرد حق علیه باطل پیوست.
در عملیات والفجر ۹، رجب غلامی با فداکاریهای خود، نقش مهمی در پیشبرد عملیات ایفا کرد. وی با خوابیدن بر روی سیمخاردارها، معبری برای عبور رزمندگان گشود و در این مسیر به شهادت رسید. این اقدام او، نشان از ایثار و فداکاری بینظیر وی داشت.
پس از شهادت، مردم بجستان با حضور در مزار رجب غلامی، او را به عنوان شهیدی مستجاب الدعوه میشناسند و بر سر مزارش حاضر شده و حاجت خود را از او میگیرند. این امر نشاندهنده ارادت و محبت مردم به این شهید بزرگوار است.
وصیتنامه رجب غلامی نیز حاوی نکات ارزشمندی است که نشان از ایمان و اعتقاد راسخ وی دارد. در بخشی از وصیتنامهاش آمده است: «خداوندا، مرا در راه خودت فدای اسلام و قرآن کن و مرا در زمره شهیدان قرار ده.»
رجب غلامی با فداکاریهای خود، الگویی برای نسلهای آینده است. ایثار و فداکاریهای او در دوران دفاع مقدس، همواره در یادها باقی خواهد ماند و نسلهای آینده از آن بهرهمند خواهند شد.
امروز، ششم اسفند، مصادف با سالروز شهادت رجب غلامی است. یاد و خاطره او در دلهای مردم ایران و افغانستان زنده است و همواره از او به عنوان یک قهرمان ملی یاد میشود.
در پایان، باید گفت که رجب غلامی با فداکاریهای خود، نشان داد که ایثار و فداکاری مرز نمیشناسد و هر فردی با ایمان و اعتقاد راسخ میتواند در راه خداوند فدا شود.
انتهای پیام